Byłem zły i bardzo opiekuńczy, ale tego popołudnia rozmawiałem z naszym synem. To on musiał podjąć decyzję. Spokojnie powiedziałem jej prawdę o tym, co przydarzyło się jej matce tyle lat temu. Ale jej nie skrytykowałem.
Ojciec z synem | Źródło: Pexels
Powiedziałem po prostu: „Odeszła, bo potrzebowała czegoś innego. To nie ja ją do tego zmusiłem. Ale jeśli chcesz ją zobaczyć, oczywiście będę cię wspierał”.
Pomimo mojego wyznania, Harrison zgodził się spotkać z Anną. Poczyniłem niezbędne ustalenia i wylądowali w parku. Nie kręciłem się, ale trzymałem się blisko. Usiadłem na ławce i patrzyłem, jak Harrison zbliża się do niej z daleka. Przytulili się. Uśmiechnął się, gdy podała mu drona. Ale jego podekscytowanie szybko opadło.
Szczęśliwy chłopiec trzymający drona | Źródło: Midjourney
Zauważyłem to od razu. Biegł w jej stronę, ale teraz cały czas patrzył na mnie. Jego ciało było lekko pochylone w moją stronę, jak igła kompasu, która nie mogła nie wskazywać domu. Siedzieli na kocu piknikowym. Ona śmiała się zbyt głośno.
Uśmiechnął się uprzejmie. Potem przeprosił i wrócił do mnie.
„Wszystko w porządku?” zapytałem.
Skinął głową. „Ona pachnie jak hotelowy szampon”.
Mrugnęłam, zupełnie się tego nie spodziewając.
„Ona jest miła. Zwłaszcza… Inna” – dodał, po czym usiadł obok mnie i zaczął majstrować przy dronie.
Po dwóch tygodniach Anna wyjechała do Europy. Powiedziała, że ma spotkania w Paryżu. Nie sprzeciwiłem się jej. Nawet nie zapytałem, kiedy wróci. Harrison ledwo drgnął, gdy odjeżdżała.
WIĘCEJ NA NASTĘPNEJ STRONIE
